نمي‌شود که ما با ادعاي ارادت به شهدا به ديدار خانواده‌هاي آنان برويم ولي برخلاف نظر آنان عمل کنيم! ديدار با خانواده‌ي شهدا عملي پسنديده است اما اگر چنين ديدارهايي، موجب درس‌گرفتن ما از تفکرات و انديشه‌هاي شهدا نشود چه فايده‌اي دارد؟
شهدا به اندک اشاره‌ي رهبرشان و براي تحقق فرمان او، جان‌برکف وارد ميدان عمل شدند، ما هم امروز بايد به نداي مکرر رهبري درباره‌ي «لزوم اعتماد بر ظرفبت‌هاي داخل کشور» و «تکيه و اعتماد نکردن به لبخند دشمن» عمل کنيم؛ نه اينکه تمام اميدمان را به نرم‌شدن دل آمريکا و برداشته‌شدن تحريم‌ها بدوزيم و به‌همين‌دليل، دربرابر سخنان بي‌ادبانه‌ي آنها حرفي نزنيم!شهدا با دست‌خالي و امکانات بسيار محدود، به ميدان نبرد وارد شدند اما حتي در آن شرايط هم از موضع ضعف، سخن نگفتند؛ اما اين روزها -با وجود پيشرفت‌هاي خيره‌کننده در عرصه‌ي نظامي- بعضي مي‌گويند: «آمريکا با يک بمب مي‌تواند تمام سيستم دفاعي ما را از بين ببرد»!شهدا آمريکا را واقعا «شيطان» مي‌دانستند و با همين منطق، هرگونه اظهار تمايل به او را حتي به ذهنشان هم راه نمي‌دادند؛ اما امروز عده‌اي به تمجيد از رييس‌جمهور خبيث آمريکا مي‌پردازند و او را «مودب» و «باهوش» مي‌خوانند!
